موادی که با پرینتر سه‌بعدی تولید شده و می‌توانند تا 160000 برابر وزن خود را تحمل کنند

این مواد که در اصطلاح علمی، متا- مواد ریزساختار خوانده می‌شوند، می‌توانند وزن بسیار زیادی را (گهی تا 160000 برابر وزن خودشان) تحمل کنند و به ویژه برای حمل‌و‌نقل اجسام بسیار سنگین در صنعت و باربری مورد استفاده قرار می‌گیرند.

برای ساخت این مواد، ابتدا توسط پرینتر سه‌ بعدی و مواد اولیه حساس به نور، شبکه‌های توری بسیار کوچکی، در حد میکروسپیک، ساخته می‌شوند. سپس این شبکه‌ها با لایه‌های فلزی به قطر 200 تا 500 نانومتر پوشانده می‌شوند. پس از گذشت زمان و برداشتن شبکه‌های توری، مواد فلزی بسیار سبکی باقی می‌مانند که نسبت به جرم‌شان، مقاومت فوق‌العاده زیادی دارند. این فرایند را با مواد پلیمری یا سرامیکی نیز می‌توان انجام داد.

محصول نهایی چگالی بسیار کمی، در حد هواژل دارد؛ اما صدها برابر محکم‌تر است و این ویژگی، آن را برای استفاده در صنایع هوا و فضا، و مقاصد نظامی بسیار مناسب می‌کند. از آن جا که بانی اصلی این پروژه DARPA است، احتمال استفاده از این مواد در ربات‌‌ها، هواپیماهای بی‌سرنشین و تجهیزات جنگی نیز وجود دارد.